''Οι μεταρρυθμιστές της ευρωζώνης ξέχασαν την κρίση'' Του Wolfgang Münchau

''Αυτή είναι μια συνταγή για καταστροφή. Ξεκινάς παίρνοντας τα δύο πιο τοξικά χρηματοοικονομικά προϊόντα των τελευταίων 20 ετών και μετά τα συγχωνεύσεις. Τα πρώτα είναι οι τιτλοποιημένες πιστωτικές υποχρεώσεις (Collateralised Debt Obligation-CDO), το περίπλοκο εργαλείο στην καρδιά της αμερικανικής κρίσης των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων πριν από μία δεκαετία. Ο χρηματοοικονομικός τομέας δημιούργησε ένα στεγαστικό μπουμ μέσω της χαλάρωσης των κριτηρίων δανεισμού, μετέτρεψε τα δάνεια σε περίπλοκα CDOs και μετά τα πούλησε σε ανυποψίαστους επενδυτές.

Μετά, παίρνεις ένα εργαλείο που δείχνει πολύ πιο αθώο: ένα κρατικό ομόλογο ενός μέλους της ευρωζώνης. Είναι στην πραγματικότητα ενεργητικό με ρίσκο καθώς τα κράτη-μέλη εκδίδουν κρατικό χρέος, αλλά δεν έχουν πλέον τη δική τους ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα ως «αγοραστή τελευταίου καταφυγίου». Αυτός είναι και ο λόγος που οι αγορές χρέους της ευρωζώνης είναι εκ φύσεως πιο επιρρεπείς σε κρίση από αυτές χωρών με ανεξάρτητη νομισματική πολιτική.

Ως επόμενο βήμα αναμιγνύει αυτά τα δύο πολύ διαφορετικά εργαλεία με τις ακόλουθες οδηγίες: παίρνεις κυβερνητικά ομόλογα από όλα ή κάποια μέλη της ευρωζώνης και τα μετατρέπεις σε ένα CDO. Το ονομάζεις Ευρωπαϊκό Ασφαλές Ομόλογο (European Safe Bonds-ή ESBies). Τα ESBies είναι ευρωπαϊκά. Είναι «ασφαλή» γιατί έτσι λέει η ταμπέλα. Και είναι ομόλογα. Οπότε τι δεν αρέσει;..''

Διαβάστε περισσότερα..