Κυριακή σήμερα. Ας αρχίσουμε λοιπόν με ένα ανέκδοτο για συναδέλφους ηλικιωμένους και ένα κουίζ για τους υπόλοιπους.
Στο καφενείο του χωριού, με μέτωπο στη θάλασσα, τρεις απόστρατοι
αλιείς πίνουν τον καφέ τους. Σιωπούν. Οι σιωπές με τα χρόνια είναι
τρόπος τους. Μια στιγμή ο νεότερος, χωρίς κανείς να τον ρωτήσει,
μουρμουρίζει.
«Και να φανταστείς, ότι στα τριάντα μέτρα από τον φάρο βυθίστηκε το
"Μέντωρ". Αν τότε ζούσε ο ανιψιός μου από την Καμπέρα, δεν θα μας τα
βούταγαν! Μπορεί, μου είπαν, να μείνει δυο ώρες μέσα στο νερό χωρίς
μπουκάλες».
«Εγώ γνώρισα έναν από την Ινδία» λέει ο δεύτερος, «που μπορούσε να
μείνει μέσα στο νερό δυο μέρες. Χωρίς μπουκάλες. Αν ήταν εδώ, θα έβρισκε
το δωδέκατο κιβώτιο που έκλεψε ο Ιγγλέζος, αντί να φέρνουμε στολές
πανάκριβες. Και τι ανεβάζουνε μαθές; Πιρούνια και κατσαρόλες».
No comments:
Post a Comment